RACIBÓRZ W PAŃSTWIE PRUSKIM 1742-1807

W 1742 roku Racibórz znalazł się w granicach Prus, co pociągnęło za sobą radykalne zmiany w funkcjonowaniu miasta i udział w kolejnych, wyniszczających wojnach. Aby zintegrować nowo zdobyte ziemie z resztą państwa, niezwłocznie zaczęto wprowadzać na Śląsku pruski system administracyjno-podatkowy. W 1743 roku utworzono powiat raciborski, skład którego wszedł zasadniczo cały obszar dawnego księstwa raciborskiego.

Już w 1742 r. władze pruskie wyznaczyły nowego burmistrza Franciszka Józefa Noskiego, co zresztą stało się wbrew protestom mieszczan, którzy udowadniali, że olbrzymia większość mieszkańców Raciborza to Polacy, a narzucony kandydat nie zna nawet tego języka. Kamera wrocławska, sprawująca m.in. nadzór nad magistratami odrzuciła jednak petycję raciborskich rajców. Prusy wprowadziły także zasadę powoływania członków magistratu przez panującego, w wyniku czego miasta utraciły zupełnie wpływ na skład swoich władz. Sprawy administracyjne i dochody miast podporządkowano nadzorowi kamery. W 1754 roku Noskiego zastąpił dotychczasowy burmistrz kłodzki - Johann Sternemann, Austriacy jeszcze na dwa lata zajęli Racibórz, w czasie wojny siedmioletniej (1757-1763), zwanej też III wojną śląską, ale pokój w Hubertsburgu, zawarty w 1763 roku, definitywnie pozbawił ich nadziei na powrót na te tereny.

Skutkiem wojen i związanych z nimi zmian granic Racibórz, jak i cały powiat przeżywały upadek gospodarczy, a nowe podatki i świadczenia na rzecz wojska dodatkowo ograniczały dochody mieszczan, którzy opuszczali swoje domy i przenosili do innych miast. Pogorszyły się także warunki życia na wsi, co spowodowało wystąpienia chłopskie. W 1750 roku zbuntowało się przeciwko nadmiernym obciążeniom dwadzieścia wsi w powiecie raciborskim, w dobrach Feliksa hrabiego Sobka. Bunt został jednak szybko stłumiony przez wojsko, a część skazanych wystawiono na publiczny widok, zakutych w dyby na raciborskim rynku. Zmieniała się także gospodarka miejska, zmniejszało się znaczenie cechów, pozbawionych przywilejów, rozwijało sukiennictwo i płóciennictwo.